Χριστός Ανέστη!

Το Πάσχα γιορτάζεται με μεγάλη επισημότητα στα χωριά της Θεσσαλίας. Εκτός από θρησκευτική γιορτή, αποτελούσε, και αποτελεί, ευκαιρία για κοινωνικές επαφές, επανασύνδεση με άτομα που λείπουν μακριά, αφορμή για ξεφάντωμα και γλέντι. Μάλιστα, στα παλαιότερα χρόνια ένα σημαντικό έθιμο ήταν το "σι(ε)ργιάνι", χορός γυναικών μετά τη θεία λειτουργία, κυρίως τη Δευτέρα του Πάσχα. 

             Ο χορός Σεργιάνι είναι χορός απλός, ιδιόρρυθμος, μονότονος, χωρίς όργανα αλλά με τραγούδια που τραγουδούν οι ίδιες οι χορεύτριες. Ο χορός του Σεργιανιού είναι χορός αργός, με εφτά ή πέντε βήματα μπρος και δύο πίσω, φτιαγμένος έτσι ώστε να δείχνει όλο το μεγαλείο της φορεσιάς της Καραγκούνας.  Το Σεργιάνι ανοίγει με το τραγούδι "Μωρέ για βγάτε πέντε λυγερές", που το τραγουδούν οι Καραγκούνες βαδίζοντας παρέες παρέες ή πιασμένες από το χέρι. Καθώς χόρευαν, γινόταν και το "νυφοδιάλεγμα", δηλαδή οι άνδρες έβλεπαν τις κοπέλες που χόρευαν, και αποφάσιζαν ποια τους άρεσε, για να στείλουν "προξενιό"